អបិយជំនឿ៖ ជាការពិតណាស់ បុព្វបុរសខ្មែរពីអតីតកាលមក មានជំនឿថា នៅក្នុងថ្ងៃបុណ្យកាន់បិណ្ឌដែលត្រូវនឹងថ្ងៃ១រោច ខែភទ្របទ រហូតដល់ថ្ងៃ១៥រោច ខែភទ្របទ គឺជាថ្ងៃដែលឋាននរកបើកទ្វារប្រលែង ពពួកប្រេត ចេញមករកចំណីអាហារសំណែនពីសាច់ញាតិ នៅតាមវត្តអារាម។
ចូលរួមជាមួយពួកយើងក្នុង Telegram ដើម្បីទទួលបានព័ត៌មានរហ័ស
ចំណែកឯ សាច់ញាតិវិញ ត្រូវធ្វើការបោះបាយបិណ្ឌ នៅម៉ោង៤ទាបភ្លឺ ដើម្បីឧទ្ទិសកុសលដល់ពពួកប្រេតដែលអត់ឃ្លាន គ្មានសាច់ញាតិ ឬ បានទៅដល់សាច់ញាតិដែលក្លាយទៅជាប្រេត ដើម្បីឲ្យបានទទួលបាយបិណ្ឌ ក្នុងមួយឆ្នាំម្ដងនេះឯង។

បើនិយាយទៅតាមជំនឿ ប្រេតមិនមែនមានតែមួយប្រភេទនោះទេ ហើយប្រេតនេះទៀតសោត ក៏មិនមែនសុទ្ធតែជាសាច់ញាតិ ដូនតា ដែលចែកឋានទៅនោះដែរ។ ដោយយោងទៅតាម ព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធបានត្រាស់សម្តែងអំពីពពួកប្រេតថា មានច្រើនប្រភេទ គឺមានប្រភេទ១២ពួកប្រភេទ២១ពួក និងប្រភេទ៣ពួក ។

ចំណែកឯ ប្រេតខ្លះមិនអាចទទួលបានការឧទិ្ទផលបុណ្យពីសាច់ញាតិទេ ប្រេតដែលទទួលការឧទិ្ទសកុសលបាននោះ គឺមានតែពពួកប្រេតដែលមានឈ្មោះថា បរាតទោបជីប្រេតប៉ុណ្ណោះ។ ចំណែកឯប្រេតមួយប្រភេទទៀតមានឈ្មោះកុណបាសិក្កកប្រេត គឺអាចស៊ីបានតែរបស់ដែលគេបោះចោលនឹងដីដូចជាស្លេស្ម៍ ខ្ទុះ កំហាក ឈាម សំរាម សំបោរ ជាដើម ដូច្នេះហើយក៏មានការបោះបាយបិណ្ឌឡើង គឺជាពិធីបែបទំនៀមទម្លាប់ ៕
ប្រភព៖ អ៉ិនធើណែត

រីឯពពួកប្រេតទាំង១២នោះ គឺមានប្រវត្តិ និង រូបរាងដូចខាងក្រោមនេះ៖
ប្រេតទី១-ឈ្មោះវន្តាស

ប្រេតទី២-ឈ្មោះកុណបាស

ប្រេតទី៣-ឈ្មោះគូថខាទក

ប្រេតទី៤-ឈ្មោះអគ្គិជាលមុខ

ប្រេតទី៥-ឈ្មោះសុចិមុខ

ប្រេតទី៦-ឈ្មោះតណ្ហដិ្តត

ប្រេតទី៧-ឈ្មោះសុនិជ្ឈាមក

ប្រេតទី៨-ឈ្មោះសត្ថង្គ

ប្រេតទី៩-ឈ្មោះបព្វតង្គ

ប្រេតទី១០-ឈ្មោះអជគរង្គ

ប្រេតទី១១-ឈ្មោះវិមានិក

ប្រេតទី១២-ឈ្មោះមហិទ្ធិក
